Op naar Colombia dus. Om naar Colombia af te reizen zijn er een aantal opties. Omdat er geen normale landverbinding bestaat tussen Panama en Colombia kun je kiezen tussen vliegtuig of boot. Ik heb eigenlijk nog nooit lang gevaren, dus dat leek me dan wel het leukste. Er zijn wel mogelijkheden om over land te reizen, maar het wordt ten strengste afgeraden omdat het vol met guerilla zit (nee, ik bedoel niet van die Bokitos die je ook in blijdorp tegenkomt)! Bij mijn weten bestaat er geen land dat aan elkaar grenst dat geen normale landverbinding heeft. Het verbaast me eigenlijk dat ze 100 jaar geleden wel op wonderbaarlijke manier het Panama kanaal hebben kunnen bouwen, maar tot dusver geen normale weg.

Maar het plan was dus om met een zeilboot eerst 3 dagen rond de San Blas islands te varen en dan in 2 dagen nonstop naar Cartegena in Colombia te varen. Maar het begon alweer verassend! Om het land uit te kunnen heb je natuurlijk een paspoortstempel nodig, maar de man van de migratiedienst op de san blas islands was naar Panama City gegaan met de stempel in zijn zak, en niemand kon die beste man bereiken, dus zat er niets anders op om een paar dagen extra te verblijven op de san blas islands. Maar dat is nou ook weer niet zo´n ramp want de eilanden zijn echt wonderschoon. Ze bestaan uit meer dan 360 eilanden en worden gedeeltelijk bewoond door de Kuna indianen, een van de meest orginele stammen die nog bestaan in Amerika. De eilanden zijn vrijwel onaangetast en staat vol met palmbomen en een paar hutjes waar de locals wonen. Dus het was weer heerlijk vertoeven daar, beetje zeilen, snorkelen en op het strand chillen. Toen we eindelijk onze stempel hadden konden we vertrekken naar Colombia. Het was dus 50 uur nonstop zeilen, maar na 3 uur hing ik al met mijn hoofd buitenboord van zeeziek

! Best een prettige gedachte, als je weet dat je nog 47 uur moet. Ik heb toen het idee dat wanneer ik groot ben ook een bootje te kopen ook maar even overboord gegooid. Maar gelukkig, na 24 uur zeeziek te zijn geweest was het over en ging het goed. Het was een prachtig gezicht toen we na 2 dagen varenlangzaam de skyline van Cartegena tevoorschijn kwam, met de zonopkomst endolfijnen om ons heen.

De oude koloniale stad van Cartegena is prachtig en vooral in de avond zeer sfeervol. Na Cartegena ben ik naar Taganga gegaan, een laid back dorpje aan de kust waar je snel langer verblijft dan je had gepland, omdat het er zo relaxt is. Hiervandaan ben ik naar park Tayrona gegaan, waar men zegt dat daar de mooiste stranden van Colombia zijn. Je slaapt daar in een houten toren op een rots met uitzicht over de zee en het strand.

Hierna ben ik naar de ´lost city´ geweest. Dit is een vijfdaagse trek naar een oude ruine stad die verborgen lag in de bergen, en die in 1975 pas herontdekt is en er is toen veel goud gevonden op die plek. De trek waarbij je rivieren oversteekt, watervallen ziet en indianen dorpjes aandoet die nog leven als honderden jaren geleden was werkelijk fantastisch, wat een ongelofelijke prachtige natuur daar!

Na de ´lost city´ trek ben ik naar het noordelijkste deel van Zuid Amerika afgereisd, genaamd Cabo de la Vela. Dit deel gaat over in woestijn en kan je alleen bereiken via een volgepropte jeep. Het is een onwerkelijk gezicht daar, zo rij je door de jungle en een paar uur later rij je door de woestijn. Je kan daar op een hoge rots klimmen waarbij je een waanzinnig uitzicht hebt over de woestijn en de Caribische zee.

Dit is nog maar een klein deel van Colombia!!, Oef, er valt nog heel wat te zien hier!!!!!!!!!!!!